Εδώ και δεκαετίες η δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας ήταν ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά γεγονότα. Το μήνυμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, τα «πηγαδάκια» μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, ακόμη και οι εμφανίσεις των κυριών που συνόδευαν τους καλεσμένους τραβούσαν τα βλέμματα όλων μας.
Φέτος ήρθε και πέρασε σχεδόν απαρατήρητη η Ημέρα της Δημοκρατίας. Οι πολιτικοί μας εμφανίστηκαν ολιγόλογοι, αμήχανοι, ίσως απολογητικοί. Δηλώνοντας το σεβασμό τους βέβαια γι’ αυτή. Προφανώς συναισθάνονταν τη θέση τους και την ευθύνη τους. Γιατί αυτοί οι ίδιοι ή οι προκάτοχοί τους πολλές φορές την καπέλωσαν, τη φίμωσαν, την αλλοτρίωσαν και σε αρκετές περιπτώσεις την ευτέλισαν.
Βεβαίως οι εορτασμοί απαιτούνται και μάλιστα όταν αναφέρονται στην οντότητα της Δημοκρατίας Όμως οι εορτασμοί εκείνων των εποχών έπρεπε να ακολουθούνται από αισιόδοξους σχεδιασμούς και πράξεις που βελτιώνουν και αναδεικνύουν τη Δημοκρατία και αποπνέουν προσμονή για το καλύτερο αύριο της Χώρας και των πολιτών της. Δυστυχώς οι σχεδιασμοί αυτά τα χρόνια αποσκοπούσαν στο ίδιο όφελος των κυβερνώντων, των αφισοκολλητών τους και γενικότερα των ημετέρων. Σήμερα οι σχεδιασμοί έχουν στόχο την ικανοποίηση των δανειστών και ελάχιστα την ανάπτυξη για την οποία κόπτονται, αλλά στην πράξη ελάχιστα πράττουν.
Ας δούμε τι σημαίνει επί της ουσίας Δημοκρατία. Σημαίνει ύπαρξη και εφαρμογή νόμων για το κοινωνικό συμφέρον. Αυτοσεβασμός και σεβασμός των άλλων. Ελευθερία σκέψης, έκφρασης, πράξης με όρια. Δικαίωμα στην εργασία με αξιοκρατία. Σημαίνει απονομή δικαιοσύνης από τους κρατικούς λειτουργούς και τα δικαστήρια. Ίσες ευκαιρίες για όλους. Εμπιστοσύνη στο Κράτος και τους λειτουργούς του. Προστασία της Χώρας και των πολιτών. Συμβολή στην ανάπτυξη. Σημαίνει αξίες και ηθική. Τι από όλα αυτά ίσχυσε την περίοδο αυτή, την περίοδο της μεταπολίτευσης; Όλα, μέρος ή τίποτε; Οι περισσότεροι θα πουν τίποτε και ίσως έχουν δίκαιο. Είναι λοιπόν η Ημέρα της Δημοκρατίας ημέρα γιορτής, ή έντονου προβληματισμού και θλίψης;
Στη δύσκολη εποχή που βιώνουμε σήμερα, μήπως έπρεπε λαός και εξουσία να δείχνουν μια πρωτοφανή ενότητα, ομοψυχία και σύμπνοια; Μάλλον την ωριμότητα που έπρεπε να επιδεικνύουν οι πολιτικοί μας τη δείχνει ο λαός, που δέχεται με καρτερικότητα τα δυσβάστακτα μέτρα προσδοκώντας προφανώς σε καλύτερες ημέρες.
Αντί οι πολιτικοί μας όλων των κομμάτων, όλων των χρωματικών αποκλίσεων, να καθίσουν μέσα σε κλίμα ομαδικότητας να συζητήσουν, να προβληματισθούν, να ανταλλάξουν απόψεις, να αναδείξουν ιδέες για σχεδιασμούς και δράσεις που θα βγάζουν την Πατρίδα από το αδιέξοδο, τους βλέπουμε στα κανάλια, δυστυχώς και στη Βουλή, να λεν τα πιο απίθανα πράγματα, που δε στέκουν ούτε στη λογική μικρού παιδιού και το χειρότερο να τροφοδοτούν ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα λες και επιδιώκουν κάτι τέτοιο. Έτσι θα πάμε μπροστά με ιδιοτελείς στόχους, με κομματικούς στόχους, με ευνοιοκρατία, με στόχο την εξουσία για την «κουτάλα»; Με αυτόν τον τρόπο θα εμπνεύσουμε το σεβασμό σε φίλους, γείτονες, συμμάχους και συνεταίρους; Με αυτό τον τρόπο θα δείξουμε στον εαυτό μας, που είναι το σημαντικότερο, ότι έχουμε ικανότητες, ότι μπορούμε; Η αλήθεια είναι ότι και ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΕΧΟΥΜΕ και ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
Μήπως είναι καιρός να αφήσουμε τα λόγια για το τι έγινε χθες και να βάλουμε όραμα και στόχους; Να σηκώσουμε τα μανίκια, να σχεδιάσουμε την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, την αξιοκρατία, την έντιμη προσπάθεια και να οραματισθούμε ένα καλύτερο αύριο για την Πατρίδα μας. Να εντοπίσουμε τα λάθη που όλοι κάναμε. Να διδαχθούμε από αυτά για να μη τα επαναλάβουμε.
Μήπως ήρθε η ώρα να διώξουμε όλους αυτούς, που και με τη δική μας συμμετοχή, συνενοχή ή ανεκτικότητα έφεραν τη Χώρα στη σημερινή τραγική κατάσταση; Μήπως πρέπει να κάνουμε τα αυτονόητα με τους τρόπους και τις δυνατότητες που μας δίνει η ίδια η αιμορραγούσα Δημοκρατία, για να αναδείξουμε νέες άφθαρτες υγιείς ικανές πολιτικές δυνάμεις, αμόλυντες από τις κακές συνήθειες του παρελθόντος; Είναι ο μόνος σωστός και αποτελεσματικός δρόμος !!! Για να δημιουργήσουμε, με τις δικές μας Ελληνικές δυνάμεις, μια περήφανη Πατρίδα με χαμογελαστούς και αισιόδοξους Έλληνες. Για να γευθούμε επιτέλους όλοι, κατά το όπως μας αξίζει, τα αγαθά μιας πραγματικής Δημοκρατίας.
Ελάτε, συνταχθείτε μαζί μας, εμπιστευθείτε μας, έχουμε την τόλμη, τη δύναμη, τη βούληση, την αποφασιστικότητα να κάνουμε το όνειρο όλων των Ελλήνων πραγματικότητα. ΜΠΟΡΟΥΜΕ με τη δικής σας συνδρομή, σύμπλευση και συμμετοχή. Είμαστε η μοναδική ελπίδα.
Τσακίρης Γιώργος
Μέλος του Ανωτ. Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΕΕ
Βεβαίως οι εορτασμοί απαιτούνται και μάλιστα όταν αναφέρονται στην οντότητα της Δημοκρατίας Όμως οι εορτασμοί εκείνων των εποχών έπρεπε να ακολουθούνται από αισιόδοξους σχεδιασμούς και πράξεις που βελτιώνουν και αναδεικνύουν τη Δημοκρατία και αποπνέουν προσμονή για το καλύτερο αύριο της Χώρας και των πολιτών της. Δυστυχώς οι σχεδιασμοί αυτά τα χρόνια αποσκοπούσαν στο ίδιο όφελος των κυβερνώντων, των αφισοκολλητών τους και γενικότερα των ημετέρων. Σήμερα οι σχεδιασμοί έχουν στόχο την ικανοποίηση των δανειστών και ελάχιστα την ανάπτυξη για την οποία κόπτονται, αλλά στην πράξη ελάχιστα πράττουν.
Ας δούμε τι σημαίνει επί της ουσίας Δημοκρατία. Σημαίνει ύπαρξη και εφαρμογή νόμων για το κοινωνικό συμφέρον. Αυτοσεβασμός και σεβασμός των άλλων. Ελευθερία σκέψης, έκφρασης, πράξης με όρια. Δικαίωμα στην εργασία με αξιοκρατία. Σημαίνει απονομή δικαιοσύνης από τους κρατικούς λειτουργούς και τα δικαστήρια. Ίσες ευκαιρίες για όλους. Εμπιστοσύνη στο Κράτος και τους λειτουργούς του. Προστασία της Χώρας και των πολιτών. Συμβολή στην ανάπτυξη. Σημαίνει αξίες και ηθική. Τι από όλα αυτά ίσχυσε την περίοδο αυτή, την περίοδο της μεταπολίτευσης; Όλα, μέρος ή τίποτε; Οι περισσότεροι θα πουν τίποτε και ίσως έχουν δίκαιο. Είναι λοιπόν η Ημέρα της Δημοκρατίας ημέρα γιορτής, ή έντονου προβληματισμού και θλίψης;
Στη δύσκολη εποχή που βιώνουμε σήμερα, μήπως έπρεπε λαός και εξουσία να δείχνουν μια πρωτοφανή ενότητα, ομοψυχία και σύμπνοια; Μάλλον την ωριμότητα που έπρεπε να επιδεικνύουν οι πολιτικοί μας τη δείχνει ο λαός, που δέχεται με καρτερικότητα τα δυσβάστακτα μέτρα προσδοκώντας προφανώς σε καλύτερες ημέρες.
Αντί οι πολιτικοί μας όλων των κομμάτων, όλων των χρωματικών αποκλίσεων, να καθίσουν μέσα σε κλίμα ομαδικότητας να συζητήσουν, να προβληματισθούν, να ανταλλάξουν απόψεις, να αναδείξουν ιδέες για σχεδιασμούς και δράσεις που θα βγάζουν την Πατρίδα από το αδιέξοδο, τους βλέπουμε στα κανάλια, δυστυχώς και στη Βουλή, να λεν τα πιο απίθανα πράγματα, που δε στέκουν ούτε στη λογική μικρού παιδιού και το χειρότερο να τροφοδοτούν ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα λες και επιδιώκουν κάτι τέτοιο. Έτσι θα πάμε μπροστά με ιδιοτελείς στόχους, με κομματικούς στόχους, με ευνοιοκρατία, με στόχο την εξουσία για την «κουτάλα»; Με αυτόν τον τρόπο θα εμπνεύσουμε το σεβασμό σε φίλους, γείτονες, συμμάχους και συνεταίρους; Με αυτό τον τρόπο θα δείξουμε στον εαυτό μας, που είναι το σημαντικότερο, ότι έχουμε ικανότητες, ότι μπορούμε; Η αλήθεια είναι ότι και ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΕΧΟΥΜΕ και ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
Μήπως είναι καιρός να αφήσουμε τα λόγια για το τι έγινε χθες και να βάλουμε όραμα και στόχους; Να σηκώσουμε τα μανίκια, να σχεδιάσουμε την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, την αξιοκρατία, την έντιμη προσπάθεια και να οραματισθούμε ένα καλύτερο αύριο για την Πατρίδα μας. Να εντοπίσουμε τα λάθη που όλοι κάναμε. Να διδαχθούμε από αυτά για να μη τα επαναλάβουμε.
Μήπως ήρθε η ώρα να διώξουμε όλους αυτούς, που και με τη δική μας συμμετοχή, συνενοχή ή ανεκτικότητα έφεραν τη Χώρα στη σημερινή τραγική κατάσταση; Μήπως πρέπει να κάνουμε τα αυτονόητα με τους τρόπους και τις δυνατότητες που μας δίνει η ίδια η αιμορραγούσα Δημοκρατία, για να αναδείξουμε νέες άφθαρτες υγιείς ικανές πολιτικές δυνάμεις, αμόλυντες από τις κακές συνήθειες του παρελθόντος; Είναι ο μόνος σωστός και αποτελεσματικός δρόμος !!! Για να δημιουργήσουμε, με τις δικές μας Ελληνικές δυνάμεις, μια περήφανη Πατρίδα με χαμογελαστούς και αισιόδοξους Έλληνες. Για να γευθούμε επιτέλους όλοι, κατά το όπως μας αξίζει, τα αγαθά μιας πραγματικής Δημοκρατίας.
Ελάτε, συνταχθείτε μαζί μας, εμπιστευθείτε μας, έχουμε την τόλμη, τη δύναμη, τη βούληση, την αποφασιστικότητα να κάνουμε το όνειρο όλων των Ελλήνων πραγματικότητα. ΜΠΟΡΟΥΜΕ με τη δικής σας συνδρομή, σύμπλευση και συμμετοχή. Είμαστε η μοναδική ελπίδα.
Τσακίρης Γιώργος
Μέλος του Ανωτ. Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΕΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου