Συρία και ενδοτική «ελληνική» κυβέρνηση

                             ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 63/07 Σεπ 13

                Η διαφαινόμενη επικίνδυνη ανάφλεξη στην περιοχή μας, δυστυχώς βρίσκει τον Ελληνισμό με την πλέον αδύναμη ηγεσία μεταπολεμικά. Ασθμαίνων ο Υπουργός Εξωτερικών συμφωνώντας με τον  συνέταιρό του Πρωθυπουργό, έσπευσε να συναινέσει στην επέμβαση στη Συρία, που αποφάσισε, χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ. Ο Αμερικανός πρόεδρος, χωρίς ποτέ να έχει πείσει για τη δική του εκδοχή περί της χρήσης χημικών από την κυβέρνηση 'Ασαντ, ακόμη και τους πιο πιστούς του συμμάχους Βρετανούς που, δια ψηφοφορίας της Βουλής τους, απέρριψαν την πρόταση Κάμερον.

Άραγε η Ελληνική κυβέρνηση έχει μελετήσει όλους τους παράγοντες και έχει εκτιμήσει τις συνέπειες από αυτήν τη δουλική συμπεριφορά της ή απλώς ο κ. Σαμαράς αποδέχεται, χωρίς αντίδραση, τις θέσεις Βενιζέλου;  Και ποιος τελικά κυβερνά αυτήν τη χώρα;

Δυστυχώς για την Πατρίδα μας, δεκάδες ερωτηματικά αναφύονται, δημιουργώντας εύλογη ανησυχία στον ελληνικό λαό, σε αντίθεση με όσους κατέχουν τους κυβερνητικούς θώκους, που αναπαύονται εκτελώντας έξωθεν εντολές:

Ø  Ποια θα είναι η σχέση μας με τον Αραβικό κόσμο;

Ø  Γιατί συναινούμε (σε συνέχεια της ερασιτεχνικής απόφασης περί κατασκευής τεμένους στην Αττική)  στην απόκτηση ηγετικού ρόλου του Ερντογάν στο ισλαμικό στοιχείο της περιοχής;

Ø  Γιατί οδεύουμε ξαφνικά προς την τυφλή προσκόλληση του Ελληνισμού στην Αμερική και το Ισραήλ, αγνοώντας επιδεικτικά τη διαμορφωθείσα μέχρι τώρα σχέση μας με τη Ρωσία και Κίνα;

Ø  Γιατί αδιαφορούμε για τις επιπτώσεις από το κύμα ισλαμιστών προσφύγων που θα καταλήξει στη χώρα μας;

Ø  Γιατί κωφεύουμε στις κραυγές των Ελληνορθόδοξων και των Αλαουϊτών της περιοχής;

Στο μεγαλύτερο ερώτημα, αν δηλαδή η δικομματική κυβέρνηση έχει Εθνικό σχέδιο, η απάντηση που δίδει ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ είναι ότι όχι μόνο δεν πιστεύουμε ότι έχουν Εθνικό σχέδιο, αλλά πλέον αμφισβητούμε και την Εθνική τους συνείδηση.

Κύριοι της συγκυβέρνησης, που τραγικές συμπτώσεις μας ανάγκασαν να σας υπομένουμε (πλησιάζει η ημερομηνία λήξεώς σας), επιτέλους σταθείτε μια φορά στο ύψος των περιστάσεων και απαιτείστε για το πρόβλημα της Συρίας ΜΟΝΟΝ πολιτική λύση, δηλώνοντας την αντίθεση του Ελληνισμού αλλά και την αποχή της χώρας μας από οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια, σύμφωνα με τα όσα εσείς κατά το παρελθόν έχετε δεσμευτεί και υπογράψει (Νόμος 1893/90 «Κύρωση Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και των Η.Π.Α.» , ΦΕΚ 106/16 Αυγ.1990)