Η αγκινάρα

του Γεωργίου Ε. Δουδούμη                     
Οικονομολόγου – Συγγραφέα

Το περασμένο Σάββατο πρωί μας περίμενε η έκπληξη: Συλλήψεις μελών της Χρυσής Αυγής συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού της με βάσιμες ενδείξεις και ενδεχομένως αποδείξεις, ότι οι συλληφθέντες είχαν συστήσει εγκληματική οργάνωση και είχαν τελέσει αριθμό εγκληματικών πράξεων με πιο πρόσφατη τη στυγερή δολοφονία ενός νέου ανθρώπου.

Η Χρυσή Αυγή από το τίποτε εισέβαλε στην πολιτική ζωή του τόπου εξασφαλίζοντας στις εκλογές του Ιουνίου 2012 ένα εντυπωσιακό ποσοστό ψήφων (6,9%) που την κατέστησε ξαφνικά το πέμπτο (μεταξύ επτά)  σε δύναμη κοινοβουλευτικό κόμμα με 18 έδρες. Έκτοτε, με βάση τουλάχιστον τα δικά μου κριτήρια, διακρίθηκε κυρίως για την αντιαισθητική της παρουσία, για τη χρήση βίας και απειλών χρήσης βίας, για τη βάναυση και βάρβαρη συμπεριφορά εντός και εκτός κοινοβουλίου, για την προκλητική προβολή εκ μέρους της φασιστικών προτύπων και συμβόλων, αλλά και για κινήσεις τύπου Ρομπέν των Δασών προσφέροντας προστασία σε αδύναμους που είχαν απηυδήσει με άλλου είδους βία προερχόμενη από στοιχεία του υποκόσμου, τα οποία δεν είχε καταφέρει να αντιμετωπίσει το επίσημο κράτος.
    Η Χρυσή Αυγή δεν είναι αυτοδημιούργητη. Τη δημιούργησε η παρηκμασμένη κοινωνία μας με μπροστάρηδες μετά τη μεταπολίτευση τα δύο πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα, τα οποία αφού την οδήγησαν στον ηθικό ξεπεσμό και στην οικονομική εξαθλίωση την τύλιξαν σε χιλιάδες σελίδες μνημονίων αλυσοδένοντας τους Έλληνες, ένας Θεός ξέρει μέχρι πότε.

Με νωπές τις μνήμες του χρηματιστηρίου βγήκαν στην επιφάνεια σκάνδαλα για τα οποία κανείς δεν τιμωρήθηκε, εφόσον το σάπιο πολιτικό μας σύστημα είχε φροντίσει εγκαίρως με ειδικούς νόμους για την αυτοπροστασία του. Οι κύριοι με τους λευκούς γιακάδες εισέπραξαν την οργή του ελληνικού λαού όπως αυτή εκφράστηκε με τις πολλές διαδηλώσεις στο κέντρο της πρωτεύουσας και με ανοικτές παλάμες στραμμένες προς αυτούς που είχαν θίξει τον εγωισμό του αδειάζοντας συγχρόνως και τις τσέπες του, προσφέροντας ανεργία σε μικρούς και μεγάλους, μεταναστευτικά κίνητρα στην ελληνική νεολαία και το φάσμα της πείνας και της δυστυχίας σε μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού πληθυσμού. Η πολιτική αδράνεια του κράτους, όσον αφορά προσπάθειες που έπρεπε να είχε επιχειρήσει ώστε να δώσει ουσιαστικές ελπίδες στον ελληνικό λαό για αντιμετώπιση της κακής λειτουργίας ή και της μη λειτουργίας κρατικών φορέων αρμόδιων για κοινωνική μέριμνα και προστασία του πολίτη υποκαταστάθηκε από τους αποφασισμένους πρόθυμους με τις μαύρες ενδυμασίες που υπόσχονταν τιμωρία, μείωση της εγκληματικότητας, δουλειές στους Έλληνες κ.ά.
    Η Χρυσή Αυγή ως ακροδεξιό πολιτικό μόρφωμα αντλούσε όλο και περισσότερους ψηφοφόρους κυρίως από τον κεντροδεξιό κυβερνητικό συνασπισμό του διδύμου της συμφοράς και η φθορά αντανακλούσε όλο και πιο καθαρά στις συχνές δημοσκοπήσεις.

Ενώ στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται, δυστυχώς, ουκ ολίγες εγκληματικές συμμορίες, η κυβέρνηση συνασπισμού, που εμφανέστατα δεν χαίρει της έξωθεν καλής μαρτυρίας, δηλαδή της πλειονότητας του ελληνικού λαού, έδωσε προτεραιότητα (με εντυπωσιακή σβελτάδα, που δεν συνάδει με την όλη της κινητικότητα και ιδιαιτέρως όσον αφορά την καταπολέμηση του όποιου κακού και διεφθαρμένου) στην εξάρθρωση της συγκεκριμένης πιθανής εγκληματικής οργάνωσης, η οποία συμπίπτει να αντλεί ως κόμμα ψηφοφόρους κυρίως από την ίδια δεξαμενή που αντλούν ψηφοφόρους και τα δύο κυβερνητικά κόμματα. Η κυβερνητική ταραχή φάνηκε άλλωστε από τις προτάσεις που ακούστηκαν για μοναδικούς προσυμφωνημένους υποψηφίους για τις προσεχείς δημοτικές εκλογές.

Αλλά αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση δεν κινήθηκε με πολιτική υστεροβουλία, αλλά με ειλικρίνεια, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, για να αντιμετωπίσει την όντως απαράδεκτη κατάσταση που δημιούργησε η δράση της Χρυσής Αυγής, το κενό που δημιουργεί η κυβερνητική αδράνεια όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη, τη μείωση της ανεργίας, την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης και του παρεμπορίου, τα θέματα της παιδείας και της υγείας, την καταρράκωση του ηθικού αλλά και του αξιόμαχου των ενόπλων δυνάμεων, τη συνεχιζόμενη φτωχοποίηση όλο και μεγαλύτερου τμήματος του ελληνικού λαού, την ίδια την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού, αυτό το μεγάλο κενό δεν θα πάψει να υπάρχει και θα σπεύσει να το καλύψει κάποιος άλλος πολιτικός φορέας.

Ο νέος πολιτικός φορέας που θα διαδεχθεί τη Χρυσή Αυγή θα κληρονομήσει πιθανότατα και μεγάλο μέρος της πολιτικής της πελατείας, η οποία με δεδομένη τη συνέχιση της ύφεσης και των συνεπειών της θα συνεχίσει να αυξάνεται ροκανίζοντας τα ποσοστά του εμφανώς ανίκανου να κυβερνήσει γαλαζοπράσινου συνδυασμού.
    Αν τότε η κυβέρνηση αποφασίσει να διαγράψει με αντίστοιχη σβελτάδα και τον διάδοχο της Χρυσής Αυγής, όπως διέγραφαν στην Τουρκία το ένα ισλαμικό κόμμα μετά το άλλο, τότε το μάδημα της αγκινάρας θα έχει γίνει πολύ επικίνδυνο για τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδος και φυσικά και για την ίδια την Ελλάδα.

Γεώργιος Ε. Δουδούμης                      
Οικονομολόγος – Συγγραφέας
gdoudoumis@yahoo.com